Jak poprawnie odmienić przez przypadki imię Dobrunia?
Imię żeńskie Dobrunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Dobrunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
Mianownik (kto? co?):Dobrunia - (imię żeńskie)
Dopełniacz (kogo? czego?): Jadę do Dobruni.
Celownik (komu? czemu?): Pomagam Dobruni.
Biernik (kogo? co?): Widzę Dobrunię.
Narzędnik (z kim? z czym?):Rozmawiam z Dobrunią.
Miejscownik (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Dobruni.
Wołacz (Hej!): Dzień dobry Dobruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Dobrunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Dobrunia.