Jak odmienić imię Zytunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zytunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Zytunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zytunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Zytuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Zytuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Zytunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Zytunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Zytuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Zytuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zytunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Zytunia.