Jak odmienić imię Zenobusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zenobusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Zenobusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zenobusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Zenobusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Zenobusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Zenobusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Zenobusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Zenobusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Zenobusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zenobusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Zenobusia przez przypadki.