Jak odmienić imię Zbusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Zbusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Zbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Zbusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Zbusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Zbusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Zbusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę ze Zbusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Zbusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Zbusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Zbusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Zbusia przez przypadki.