Jak odmienić imię Wszemusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wszemusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Wszemusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wszemusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Wszemusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wszemusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wszemusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wszemusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wszemusi.
W wołaczu (Hej!): Wszemusiu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wszemusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Wszemusia przez przypadki.