Jak odmienić imię Witunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Witunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Witunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Witunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Wituni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Wituni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Witunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Witunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Wituni.
W wołaczu (Hej!): Hej Wituniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Witunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Witunia.