Jak odmienić imię Wilhelmusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wilhelmusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Wilhelmusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wilhelmusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wilhelmusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wilhelmusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Wilhelmusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Wilhelmusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wilhelmusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wilhelmusiu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wilhelmusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wilhelmusia.