Jak odmienić imię Wikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wikusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Wikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Wikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Wikusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Wikusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Wikusi.
W wołaczu (Hej!): Wikusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wikusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Wikusia przez przypadki.