Odmiana.NET

ąćęłńóśźż

Jak odmienić imię Wiktunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?

Imię żeńskie Wiktunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Wiktunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.

PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej

W mianowniku (kto? co?):Wiktunia - (imię żeńskie)

W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Wiktuni.

W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Wiktuni.

W bierniku (kogo? co?): Lubię Wiktunię.

W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Wiktunią.

W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Wiktuni.

W wołaczu (Hej!): Wiktuniu! Gdzie jesteś?

Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Wiktunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Wiktunia.





Przydatne zasoby» Tłumacz alfabetu Morse'a» Używane samochody bezpłatne ogłoszenia motoryzacyjne» Słownik wyrazów przeciwstawnych języka polskiego» Słownik pojęć i definicji» Najlepsze dowcipy, kawały i żarty» Opisy krzyżówkowe» Opiekunki do osób starszych» Słownik rymów do wyrażeń» Stopniowanie przysłówków» Słownik wyrazów bliskoznacznych języka polskiego» Wyliczanki do pokazywania» Zagadki dla dzieci do drukowania» Następna zmiana czasu
Pomoc» Regulamin» Kontakt

Internetowy słownik odmiany wyrazów języka polskiego przez przypadki online Odmiana.NET © LocaHost