Jak odmienić imię Wiarunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Wiarunia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Wiarunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Wiarunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Wiaruni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Wiaruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Wiarunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Wiarunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Wiaruni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Wiaruniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Wiarunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Wiarunia przez przypadki.