Jak odmienić imię Werusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Werusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Werusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Werusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Werusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Werusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Werusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Werusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Werusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Werusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Werusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Werusia przez przypadki.