Jak odmienić imię Walerusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Walerusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Walerusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Walerusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Walerusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Walerusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Walerusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Walerusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Walerusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Walerusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Walerusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Walerusia przez przypadki.