Jak odmienić imię Veronikunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Veronikunia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Veronikunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Veronikunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Veronikuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Veronikuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Veronikunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Veronikunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Veronikuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Veronikuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Veronikunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Veronikunia.