Jak odmienić imię Urunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Urunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Urunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Urunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Uruni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Uruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Urunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Urunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Uruni.
W wołaczu (Hej!): Uruniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Urunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Urunia.