Jak odmienić imię Tyburcusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tyburcusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Tyburcusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tyburcusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Tyburcusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Tyburcusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Tyburcusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Tyburcusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Tyburcusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Tyburcusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Tyburcusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Tyburcusia.