Jak odmienić imię Tuskanusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tuskanusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Tuskanusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tuskanusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Tuskanusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Tuskanusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Tuskanusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Tuskanusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Tuskanusi.
W wołaczu (Hej!): Tuskanusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Tuskanusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Tuskanusia.