Jak odmienić imię Tinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tinusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Tinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Tinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Tinusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Tinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Tinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Tinusi.
W wołaczu (Hej!): Tinusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Tinusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Tinusia przez przypadki.