Jak odmienić imię Sergusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sergusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Sergusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sergusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Sergusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Sergusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Sergusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Sergusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Sergusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Sergusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Sergusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Sergusia.