Jak odmienić imię Sebuncia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sebuncia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Sebuncia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sebuncia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Sebunci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Sebunci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sebuncię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Sebuncią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Sebunci.
W wołaczu (Hej!): Cześć Sebunciu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sebuncia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Sebuncia.