Jak odmienić imię Sancusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sancusia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Sancusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sancusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sancusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Sancusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Sancusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Sancusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Sancusi.
W wołaczu (Hej!): Sancusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sancusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Sancusia.