Jak odmienić imię Sancjunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sancjunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Sancjunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sancjunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Sancjuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Sancjuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Sancjunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Sancjunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Sancjuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Sancjuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Sancjunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Sancjunia przez przypadki.