Jak odmienić imię Ritunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ritunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Ritunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ritunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Rituni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Rituni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ritunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Ritunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Rituni.
W wołaczu (Hej!): Hej Rituniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ritunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ritunia.