Jak odmienić imię Renatunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Renatunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Renatunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Renatunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Renatuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Renatuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Renatunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Renatunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Renatuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Renatuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Renatunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Renatunia.