Jak odmienić imię Prymunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Prymunia należy do tych imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Prymunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Prymunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Prymuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Prymuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Prymunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Prymunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Prymuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Prymuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Prymunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Prymunia przez przypadki.