Jak odmienić imię Orestunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Orestunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Orestunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Orestunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Orestuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Orestuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Orestunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Orestunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Orestuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Orestuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Orestunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Orestunia przez przypadki.