Jak odmienić imię Orencusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Orencusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Orencusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Orencusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Orencusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Orencusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Orencusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Orencusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Orencusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Orencusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Orencusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Orencusia przez przypadki.