Jak odmienić imię Orencja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Orencja należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Orencja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Orencja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Orencji.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Orencji.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Orencję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Orencją.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Orencji.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Orencjo!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Orencja oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Orencja przez przypadki.