Jak odmienić imię Normunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Normunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Normunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Normunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Normuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Normuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Normunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Normunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Normuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Normuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Normunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Normunia.