Jak odmienić imię Norbusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Norbusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Norbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Norbusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Norbusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Norbusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Norbusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Norbusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Norbusi.
W wołaczu (Hej!): Norbusiu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Norbusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Norbusia przez przypadki.