Jak odmienić imię Norbercia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Norbercia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Norbercia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Norbercia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Norberci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Norberci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Norbercię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Norbercią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Norberci.
W wołaczu (Hej!): Hej Norberciu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Norbercia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Norbercia przez przypadki.