Jak odmienić imię Merunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Merunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Merunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Merunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Meruni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Meruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Merunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Merunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Meruni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Meruniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Merunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Merunia.