Jak odmienić imię Marutunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marutunia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Marutunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marutunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Marutuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Marutuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Marutunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Marutunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Marutuni.
W wołaczu (Hej!): Marutuniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Marutunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Marutunia przez przypadki.