Jak odmienić imię Martinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Martinusia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Martinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Martinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Martinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Martinusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Martinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Martinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Martinusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Martinusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Martinusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Martinusia przez przypadki.