Jak odmienić imię Marlesia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Marlesia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Marlesia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Marlesia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Marlesi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Marlesi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Marlesię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Marlesią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Marlesi.
W wołaczu (Hej!): Hej Marlesiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Marlesia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Marlesia przez przypadki.