Jak odmienić imię Margotunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Margotunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Margotunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Margotunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Margotuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Margotuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Margotunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Margotunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Margotuni.
W wołaczu (Hej!): Cześć Margotuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Margotunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Margotunia.