Jak odmienić imię Lutomirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lutomirunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Lutomirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lutomirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Lutomirunię.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Lutomiruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lutomiruni.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Lutomiruniu.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Lutomiruni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Lutomirunią!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Lutomirunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Lutomirunia przez przypadki.