Jak odmienić imię Ludwinusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludwinusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Ludwinusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludwinusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Ludwinusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ludwinusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ludwinusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Ludwinusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Ludwinusi.
W wołaczu (Hej!): Ludwinusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ludwinusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ludwinusia przez przypadki.