Jak odmienić imię Longinunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Longinunia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Longinunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Longinunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Longinuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Longinuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Longinunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Longinunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Longinuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Longinuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Longinunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Longinunia przez przypadki.