Jak odmienić imię Lenorunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Lenorunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Lenorunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Lenorunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Lenoruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Lenoruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Lenorunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Lenorunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Lenoruni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Lenoruniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Lenorunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Lenorunia.