Jak odmienić imię Laurunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Laurunia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Laurunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Laurunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Lauruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Lauruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Laurunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Laurunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Lauruni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Lauruniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Laurunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Laurunia.