Jak odmienić imię Laurencusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Laurencusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Laurencusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Laurencusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Laurencusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Laurencusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Laurencusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Laurencusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Laurencusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Laurencusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Laurencusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Laurencusia przez przypadki.