Jak odmienić imię Kwirunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kwirunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Kwirunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kwirunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Kwiruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kwiruni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Kwirunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Kwirunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Kwiruni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Kwiruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Kwirunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Kwirunia przez przypadki.