Jak odmienić imię Kwietunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kwietunia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Kwietunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kwietunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Kwietuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Kwietuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Kwietunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Kwietunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Kwietuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Kwietuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kwietunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Kwietunia.