Jak odmienić imię Krzysztusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Krzysztusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Krzysztusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Krzysztusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Krzysztusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Krzysztusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Krzysztusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Krzysztusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Krzysztusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Krzysztusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Krzysztusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Krzysztusia przez przypadki.