Jak odmienić imię Krzysiunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Krzysiunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Krzysiunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Krzysiunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Krzysiuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Krzysiuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Krzysiunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Krzysiunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Krzysiuni.
W wołaczu (Hej!): Hej Krzysiuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Krzysiunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Krzysiunia przez przypadki.