Jak odmienić imię Krystunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Krystunia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Krystunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Krystunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Krystuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Krystuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Krystunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Krystunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Krystuni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Krystuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Krystunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Krystunia przez przypadki.