Jak odmienić imię Korusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Korusia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Korusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Korusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Korusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Korusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Korusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Korusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Korusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Korusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Korusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Korusia przez przypadki.