Jak odmienić imię Konradunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Konradunia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Konradunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Konradunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Konraduni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Konraduni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Konradunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Konradunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Konraduni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Konraduniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Konradunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Konradunia.