Jak odmienić imię Klarunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Klarunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Klarunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Klarunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Klaruni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Klaruni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Klarunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Klarunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Klaruni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Klaruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Klarunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Klarunia.