Jak odmienić imię Kineburgunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kineburgunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Kineburgunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kineburgunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Kineburguni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Kineburguni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Kineburgunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Kineburgunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Kineburguni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Kineburguniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Kineburgunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Kineburgunia.